RE:Gaesati

Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft

korrigiert  

Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal Korrektur gelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.

⟨

Gaesao

Gaesoriacum

⟩

bewaffnete Mietssoldaten, angeblich ein keltisches Volk

Band VII,1 (1910) S. 462–463

Gaesati in der Wikipedia

Gaesatae in Wikidata

Bildergalerie im Original

Register VII,1

Alle Register

Linkvorlage für WP   

* {{RE|VII,1|462|463|Gaesati|[[REAutor]]|RE:Gaesati}}        

 

Gaesati nennt Strabon als keltisches Volk neben den Boii und Senones im Polande, das von den Römern ausgerottet worden sei (V 212 μέγιστα δ' ἦν τῶν Κελτῶν ἔθνη Βόιοι καὶ Ἴνσουβροι καὶ οἱ τὴν Ῥωμαίων ποτὲ ἐξ ἐφόδου καταλαβόντες Σένονες μετὰ Γαισατῶν. τούτους μὲν οὖν ἐξέφθειραν ὕστερον τελέως Ῥωμαῖοι, τοὺς δὲ Βοΐους ἐξήλασαν ἐκ τῶν τόπων. 216 οἱ δὲ ἐντὸς τοῦ Πάδου κατέχουσι μὲν ἄπασαν ὅσην ἐγκυκλοῦται τὰ Ἀπέννινα ὄρη πρὸς τὰ Ἄλπεια μέχρι Γενούας καὶ τῶν Σαβάτων. κατεῖχον δὲ Βόιοι καὶ Λίγυες καὶ Σένονες καὶ Γαιζᾶται τὸ πλέον. τῶν δὲ Βοΐων ἐξελαθέντων, ἀφανισθέντων δὲ καὶ τῶν Γαιζατῶν καὶ Σενόνων, λείπεται τὰ Λιγυστικὰ φῦλα καὶ τῶν Ῥωμαίων αἱ ἀποικίαι). Keine alte Nachricht kennt dort ein Volk dieses Namens, die Angabe Strabons muß auf einem Irrtum beruhen. Gaesaten sind vielmehr Mietssoldaten, mit dem gaesum (s. d.) Bewaffnete, aus den Alpen- und Rhonegegenden geworben, Polyb. II 22, 1 (J. 232 v. Chr.) διεπέμποντο πρὸς τοὺς κατὰ τὰς Ἄλπεις καὶ περὶ τὸν Ῥοδανὸν ποταμὸν κατοικοῦντας Γαλάτας, προσαγορευομένους δὲ διὰ τὸ μισθοῦ στρατεύειν Γαισάτους · ἡ γὰρ λέξις αὔτη τοῦτο σημαίνει κυρίως. II 23, 1 οἱ δὲ Γαισάται Γαλάται σὐστησάμενοι δύναμιν πολυτελῆ καὶ βαρεῖαν, ἧκον ὐπεράραντες τὰς Ἄλπεις εἰς τὸν Πάδον ποταμόν. 28, 3 οἱ δὲ Κελτοὶ τοὺς μὲν ἐκ τῶν Ἄλπεων Γαισάτους προσαγορευομένους ἔταξαν πρὸς τὴν ἀπ' οὐρᾶς ἐπιφάνειαν κτλ. 28, 8 οἱ δὲ Γαισάται διά τε τὴν φιλοδοξίαν καὶ τὸ θάρσος ταῦτ' ἀποῤῥίψαντες γυμνοὶ μετ' αὐτῶν τῶν ὅπλων πρῶτοι τῆς δυνάμεως κατέστησαν κτλ. 30, 5 τὸ μὲν οὖν τῶν Γαισάτων φρόνημα παρὰ τοῖς ἀκοντισταῖς τούτῳ τῷ τρόπῳ κατελύθη, τὸ δὲ τῶν Ἰνσόμβρων καὶ Βοίων ἔτι δὲ Ταυρίσκων πλῆθος. 34, 2 αὖθις ὥρμησαν ἐπὶ τὸ μισθοῦσθαι τῶν περὶ τὸν Ῥοδανὸν Γαισάτων Γαλατῶν εἰς τρισμυρίους (Mommsen R. G. I8 555). Plut. Marcell. 3 μετεπέμποντο Γαλατῶν τοῦ μισθοῦ στρατευομένους, οἳ Γαισάται καλοῦνται. 6. 7. Oros. IV 13, 5 Gaesatorum, quod nomen non gentis, sed mercennariorum Gallorum est (aus Fabius Pictor, frg. 23 Peter). IV 13, 15 Claudius consul Gaesatorum triginta milia delevit (vgl. Corp. gloss. lat. V 71, 23. 205, 14. 298, 16. 502, 28. 569, 39 gessatus mercennarius exercitus Gallica lingua). Auch in der Kaiserzeit erscheinen gaesati unter den römischen Provinzialmilizen, besonders Raeti gaesati (Mommsen Herm. XXII 549), z. B. Ephem. epigr. VII 1092 (= Dessau 2623) ve[xi]llatio Retorum Gaesa(torum). CIL VII 1002.^[1] VIII 2728^[2] certamen operis inter classicos milites et gaesates (vgl. CIL XII 5695,^[3] 3 = Bücheler Carm. epigr. 358 gesatus). Das älteste Zeugnis im Polychares des Euphorion, Etym. M. p. 223, 16 Gaisf. Γαιξῆται, οἱ Γαλάται, παρὰ τὸ τὴν γῆν ξητεῖν ... Εὐφορίων ἐν Πολυχάρει · Γαιξῆται περὶ δείρεα χρυσοφοροῦντες (vgl. Steph. Byz. s. Γάζα). Die Zeugnisse vollständig bei Holder Altkelt. Sprachsch. s. gaisata. Vgl. Zeuss Die Deutschen 246; Gramm. Celt.2 52. Glück Rênos p. 24.

[Ihm. ]

Anmerkungen (Wikisource)

1. Corpus Inscriptionum Latinarum VII, 1002.
2. Corpus Inscriptionum Latinarum VIII, 2728.
3. Corpus Inscriptionum Latinarum XII, 5695.