māšcŕ̥, m., „herr, meister, lehrer“, maighistir, von máigister; Atk. 792. – Vgl. māšcəŕȧs.
mȧl̄, s. mȧl̄ə, mȧl̄ĭm, mȧl̄tə, mȧl̄tōŕ.
mȧl̄ə, m., „betrügen“, verbals. zu mȧl̄ĭm, mealladh, aus mellad; Atk. 798. – Vgl. mȧl̄tə, mȧl̄tōŕ.
- šin ē, tā gə də vȧl̄ə. „Das ist, es, was dich täuscht.“
mȧl̄ĭm, „betrüge“, meallaim, aus mellaim; St.-B. 215; Atk. 798. – Vgl. mȧl̄ə, mȧl̄tə, mȧl̄tōŕ.
- n̄ā mȧl̄ mē! „Betrüge mich nicht!“ – n̄ā mȧl̄tr̥ hū! „Lasse dich nicht betrügen!“’
mȧl̄tə, p. p. zu mȧl̄ĭm, „betrogen“. – Vgl. mȧl̄tōŕ.
mȧl̄tōŕ, m., „betrüger“, mealltóir, aus melltóir; Atk. 798. – Vgl. māl̄ĭm [sic! mȧl̄ĭm].
mȧnə, m., „ahle“, meanadh, aus menad; St.-B. 216, W. 685.
mȧs, „unter, zwischen“, s. əmȧ́s.
mȧs, m., meinung, [sic!] achtung“, meas, aus mess; Z.-E. 787, A. 861. W. 687, Atk. 800. – Vgl. mȧsĭm.
- kē n mȧs, tā agət eŕ mə jŕāhŕ̥? „Was denkst du von meinem bruder?“ – tā mȧs mōr agm̥ ortsə. „Ich schätze dich sehr.“
mȧsim, „denke, meine“, measaim, aus messaim; W. 688. – Vgl. mȧs, ḱȧpĭm, šīlĭm.
- ə mȧsn̥̄ tū, gə mĭai šē n-ə wāšcə? „Glaubst du, dass es regnen wird?“
mȧsk-, mæsk-, s. mȧskə, mȧskīm und mȧskī.
mȧskə, m., „mischen“, verbals. zu mȧskĭm, measgadh, aus mescad; W. 687. – Vgl. mȧskī.
- tā šē ə gūnī mȧskə suəs nə n-ænm̥nəxə. „Er verwechselt immer die namen.“
mȧskĭm, mæskĭm, „mische“, measgaim, aus mescaim; St.-B. 216, W. 697, Atk. 799. – Vgl. mȧskə, mȧskī.
- mȧsk ē šin lē iškə [sic! išḱə]! „Mische das mit wasser.“
mȧskī, p. p. zu mȧskĭm, „gemischt, aufgeregt“, measgtha.
Franz Nikolaus Finck: Die araner mundart. N. G. Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, Marburg 1899, Seite 192. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Die_araner_mundart.djvu/434&oldid=- (Version vom 19.9.2024)