domini[TK 1] Benedicti pape XII. anno quarto, in[TK 2] pomerio sito iuxta villam Renensem[TK 3] super alveum Reni[TK 4], ubi principes electores sacri imperii Romani ad habendos tractatus super electionibus[TK 5] aut aliis negociis ipsius imperii solent ut plurimum convenire, reverendi in Christo patres ac domini domini Henricus Maguntinensis[TK 6], Walramus Coloniensis et Baldewinus[TK 7] Treverensis ecclesiarum archiepiscopi, nec non illustres principes et domini domini Radulphus[TK 8], Rupertus et Rupertus ac Stephanus, representantes comitem palatinum[TK 9] Reni[TK 3], cum non esset diffinitum, quis eorum comes esse debeat vocem habens, nec non Radulphus dux Saxonie ac Ludowicus[TK 10] marchio Brandenburgensis invicem[TK 11] congregati et presentialiter[TK 12] constituti super iuribus imperii et consuetudinibus eiusdem pertractandis, habitis quoque [tractatibus][TK 13] cum[TK 14] quam pluribus sepedicti imperii fidelibus clericis[TK 15] et laicis ibidem similiter presentibus, vocatisque nobis tribus notariis[TK 16] publicis propter hoc concorditer et uniformiter[TK 17] factis inter [eos][TK 18] ipsos per ordinem sub prestitis eorum iuramentis requisitionibus[TK 19], prout moris est ipsorum principum diffinire[TK 20], iudicando[TK 21] dixerunt et diffiniendo pronunciaverunt, hoc esse de iure et antiqua consuetudine imperii approbata, quod postquam aliquis a principibus electoribus imperii vel a maiori parte numero eorundem[TK 22] principum etiam in discordia pro rege Romanorum est electus, non indiget nominatione, approbatione, confirmatione, assensu vel auctoritate sedis apostolice super administratione bonorum et iurium imperii sive titulo regio[TK 23] assumendis, et quod super hiis talis[TK 24] electus non habet necessario recurrere ad[TK 25] eandem sedem, sed quod sic est
- ↑ ‚domni‘ A 2.
- ↑ Die Worte '‚in pomerio‘' bis '‚convenire‘' hat B aus dem Texte in die Vorbemerkung übernommen.
- ↑ a b ‚Renensem‘, was A 1. 2 haben, dürfte unrichtig sein; doch ebenso die Lesarten ‚Remiis‘ B 1 und ‚Renis‘ B 2; ‚Rense‘ dürfte die ursprüngliche Lesart sein.
- ↑ ‚Regni‘ A 1.
- ↑ ‚electoribus‘ A 2.
- ↑ ‚Maguntinensis‘ A 2; ‚Maguntinae‘ A 1.
- ↑ ‚Balduinus‘ A 2.
- ↑ ‚Radulfus‘ A 2.
- ↑ ‚palentinum‘ A 2.
- ↑ ‚Ludovicus‘ A 2.
- ↑ ‚invicem‘] hiermit beginnt der vollständige Text in B.
- ↑ ‚provincialiter‘ A 2.
- ↑ Fehlt in allen Texten; von Ficker wohl richtig ergänzt.
- ↑ Fehlt B.
- ↑ ‚electis‘ statt ‚clericis‘ A 2.
- ↑ ‚notoriis‘ A 1.
- ↑ So A 2. B 1; ‚conformiter‘ A 1; ‚unanimiter‘ B 2.
- ↑ ‚inter esse‘ A. B; ‚inter eos‘ nach Fickers Conjectur.
- ↑ ‚et requis.‘ B.
- ↑ ‚diffinire‘ A 1. 2; fehlt B; Fickers Conjectur ‚diffinitive‘ dürfte unnöthig sein, wenn man ‚diffinire‘ zu ‚moris est‘ zieht.
- ↑ ‚iudicando dixerunt‘ B; '‚dixerunt, iudicaverunt‘' A.
- ↑ ‚eorum‘ B.
- ↑ ‚regio‘] so B und das kurfürstliche Schreiben an Benedikt XII., N. A. XXVI, 736; ‚regis‘ A.
- ↑ ‚talis electus non habet necessario‘] so B; ‚necessario talis electus non habet‘ A 2; ‚merito t. e. n. habet‘ A 1.
- ↑ ‚ad eandem sedem‘] so B; ‚sedem ad eandem‘ A.
Karl Zeumer: Ludwigs des Bayern Königswahlgesetz Licet iuris vom 6. August 1338. Hahnsche Buchhandlung, Hannover und Berlin 1905, Seite 27. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Ludwigs_des_Bayern_K%C3%B6nigswahlgesetz_Licet_iuris_vom_6._August_1338.pdf/27&oldid=- (Version vom 1.8.2018)