heredum nostrorum, quicquid iuris habuimus seu per usurpationem advocatorum nostrorum habere potuimus ratione advocatie in alodio monasterii in Gratia Dei Corowe sito
et in bonis et mansis dicto allodio attinentibus, in anime nostre remedium prefato monasterio donamus perpetuo possidendum, inhibentes sub obtentu gratie nostre, ne quis
advocatus noster aut ahus quicunque ex parte nostra et dictorum patruorum nostrorum
de supradicta advocatia se deinceps intromittat. In huius rei testimonium presentem
cartam sigilli nostri appensione fecimus communiri.
Datum in Gratia Dei, anno Domini mo.cco. nonagesimo quinto, presentibus dilecto patruo nostro Alberto1 comite de Anehalt, Hermanno de Indagine, Rodolfo de Jericho, Conrado de Zprone militibus, et aliis quam pluribus fide dignis.
1295. Gottesgnaden. Graf Albrecht I von Anhalt verzichtet für sich und seine unter seiner Vormundschaft stehenden Brüder Heinrich und Siegfried zu Gunsten des Klosters Gottesgnaden auf alle vogteilichen Rechte an des genannten Klosters Allode zu Chörau.
Nos Albertus Dei gratia comes de Anehalt recognoscimus per presentes, quod nomine nostro et dilectorum fratrum nostrorum Hinrici et Sifridi, quorum tutelam gerimus, et etiam de voluntate et consensu heredum nostrorum, quicquid iuris habuimus seu per usurpationem advocatorum nostrorum habere potuimus ratione advocacie in allodio monasterii in Gratia Dei Corowe sito et in bonis et mansis dicto allodio attinentibus, in anime nostre remedium prefato monasterio donamus perpetuo possidendum. Inhibemus sub obtentu gratie nostre, ne quis advocatus noster aut alius quicumque ex parte nostra et dilectorum fratrum nostrorum de supradicta advocatia se deinceps intromittat. In huius rei testimonium presentem cartam sigilli nostri appensione fecimus communiri. Datum in Gratia Dei, anno Domini mo.cco. nonagesimo quinto, presentibus dilecto patruo nostro Alberto1 duce Saxonie, Hermanno de Indagine, Rodolfo de Jericho, Conrado de Zprone militibus, et aliis quam pluribus fide dignis.
1295. Die Grafen Albrecht I und Bernhard II von Anhalt bewidmen das Kloster Wiederstedt mit zwei Hufen Landes zu Klein-Wiederstedt.
Albertus et Bernardus Dei gratia comites de Anahalt omnibus presens scriptum inspecturis in perpetuum. Expedit ut ea, que geruntur in tempore, ne futuris via pateat
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 561. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_561.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)