Cuius in restaurum sexcentas marcas argenti venerabilis dominus archiepiscopus nobis
dedit. Ut hec donatio firmitatem optineat in futurum, ne quis eam presumat infringere vel valeat infirmare, cum ex hac causa, quod nos Heinricus minor annis infra annos pubertatis sumus et dicimur constituti, et ex quacumque alia in posterum emergente, unde hec bona vel ex hiis aliqua ipso iure inpeti poterunt vel evinci, promisimus fide data nos ipsi et pro nobis nostri homines dominus Hermannus de Wegheleve,
dominus Bertoldus de Welpesleve pincerna, dominus Randewicus de Alsleve, dominus
Theodericus2 Stumpe, dominus Olricus marscalcus, Johannes de Berge pincerna, necnon
illustres nostri avunculi, postmodum invocati, dominus Otto marchio Brandemburgensis
et dominus Albertus dux de Brunszwich, quod quecumque bona fuerint sic evicta, recompensare debemus et tenemur in bonis per villas alias eque bonis.
Datum Magdeburg, anno Domini mo.cco.lxvij, Kal. Maii.
1267. August 13. Magdeburg. Bischof Konrad II von Magdeburg vertauscht dem Deutschorden den Wald Evessenberg gegen Güter zu Warmsdorf.
In nomine sancte et individue trinitatis amen. Conradus Dei gratia sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus universis presentibus et futuris in perpetuum. Ut nostrorum rite gestorum notitia a posterorum memoria non recedat nec latebras oblivionis incurrat, recognoscimus et tenore presentium protestamur, quod nos ad honorem Dei et ob favorem fratrum domus Theutonice hospitalis sancte Marie Jherosolimitane eisdem fratribus silvam. que vulgariter Evessenberch dicitur, cum agris novalium adiacentium, quorum utrorumque proprietas ad nostram pertinebat ecclesiam, post liberam resignationem Borchardi, Heinrici, Hermanni et Hogeri comitum de Woldenberch in manu nostra factam de pleno consensu nostri capituli donavimus cum omni utilitate in ius et proprietatem perpetuam perpetuo possidendam. Verum ne ex hac donatione nostra detrimentum aliquod patiatur nostra Magdeburgensis ecclesia, fratres dicte domus provide ordinaverunt, quod dominus Hildebrandus de Ovsvelt ex parte ipsorum refudit nobis et nostre ecclesie proprietatem unius mansi et dimidii, unius curie, unius holtstede et unius prati in Warmestorp, que omnia ad quadraginta marcas examinati argenti estimantur, perpetuo in restaurum1. Insuper memorati fratres pro restauro
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 241. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_241.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)