494. Engelbrecht Wytte in Riga an Hildebrand Veckinchusen in Brügge.
- Rev. St.-A. Orig. Der Anfang stark verblaßt. Adr.: An Hildebrand Veckinchusen tho Brugge sal desse breff.
Vruntlyke grote tovorn ghescreven. Weten solet gy swagher, dat wy juwe breve wol vornomen hebben, de ghescreven weren 2 weken vor pynxten. Wy bydden ju also wy ju vaken ghescreven hebben in unsen breven, dat gy unse gut solden wedder to der hant senden, dat uns noch boren mochte van rechte. Wente swagher sy wy ju wes, myn moder unde ik maket 2 van juwer weghen mechtich, wat se don unde laten solen darby edder myt vruntschoppen edder myt rechte. Ok so wetet swagher, dat gy wol scryven in juwen breve, kunde gy et bybringhen, gy wolden her by uns komen umme alle dynch to sprekende[1]. Des wetet, swagher, dat wy ju nycht hervert enladen, myn moder unde ik, wente wy en wyllen des unsen nycht untberen met alle, dat gy dat weten, dar wy recht tho hebben. Darumme swagher sendet uns unse got, dar wy recht tho hebben, dat uns boren mach, also wy ju dyckke unde vake ghescreven hebben, lever myt vruntschoppen dan myt rechte, wente ik wylt manende wesen nach vrunde rade also ik allerhoghets kan unde mach van ju unde van den juwen. Wente seker, swagher, dat were wele beter dat wy unse dynck schleten myt vruntschoppen also syk dat wol gheboret van rechtes weghen, dat unse kynder van beyden parten ghen ausprake dorven lyden na thokomenden tyden.
Item, so wetet swager dat ju Tomas Veckynchusen alle dynck sal myntlyken segghen, of Got wyl. Got gheve, dat he dar myt leve komen mote: unde ok so werdet ju breve van uns, dar moghe gy ju na rychten. Item so wetet swagher, dat myn moder unde ik wol vornomen hebben in juwen breven, dat gy hyr nycht komen konen sunder eventur unde grote kost unde schade. Dat eventur unde kost unde schade, dat wyl myn moder unde ik vor ju nycht staen, wente wy en syt des nycht ju begherende, dat gy herkomen, dat were, dat gy hyr anders sunderkes hedden to donde. Wente wy en syt anders nycht beghernde van ju dan dat wy unse gut wedder to der hant senden also et ju myn vader selygher dechtnysse hevet ghesant in ghuden gheloven wes uns gheboren mach. Unde ok so scryve gy wol in juwen breven, dat ik also do na vrunde rade, dat et my nycht enrouwe, ik en wyl, of God wyl, nycht anders doen na vrunde rade, ik en wyl es bekant wesen vor Gode unde vor allen guden luden. Wente maket hyr van juwen vrunden mechtych, sy ik ju wes, dat wyl ik ju alle weghe don na vrunde rade unde na ghuder lude segghent lever myt vruntschoppen dan myt rechte. Unde ok so wetet, swagher, also gy wol scryven also van ener rekenschop, de wy Hartwych Stenhus unde Evert Snoyen sanden, des wetet, swagher, dat wy de rekenschop wol ghehort hebben unde wy hopen des se hebben de rekenschop wol vorwaret. Hyrvan scryvet uns en antworde,
- ↑ Stark verblaßt.
Wilhelm Stieda (Hrsg.): Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen. S. Hirzel, Leipzig 1921, Seite 480. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Briefwechsel_Hildebrand_Veckinchusen_480.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
