Der Schäfer
En Schäfer isch uf die Wannerschaft gange un hot durch en lange Wald gmesst. Er hot sich zu Esse mitgnumme ghatt, so dass er kein Mangel ghatt hot. Do hot sich e alt Mändl zu em gsellt un hot vun seim Esse gwott. No hewwe se sich naⁿgsetzt un hewwe minnaner gesse. Noch hot des alt Mändl gsaat: Weil doch so gut gwest bischt, so will i der e Geigl gewwe: wann geije tŭscht, muss Alles tanze; un e Peifl: wann er peife täät, dass alle Schääf widder beikumme.
Noch isch der Schäfer weitergraast. Wie er vor de Wald nauskummen isch in e Dorf, no hot er dort e Stell krigt als Schoofknecht for en Kenig. Noch hot der Kenig am annere Tag, wie er ausgfahre isch, gsaat: er därft iwweraalhiⁿ, nor in ein Wald net: do wäre drei Riese drin, die täte allemool de Schoofknecht toutmache un die Schääf wegnemme, un sie wäre net zu bezwinge.
Nocht hot der Schäfer versproche, dass er net naⁿfährt, isch awer glei serschtmol naⁿgfahre. Un wie er naⁿkummen isch, isch glei aner vun dene Riese mit ere grouße eiserne Stange kumme un hot gsaat: No du Eerdeworm, was tǔscht du do?
[69] No hot der Schäfer gsaat: Dass ich a do bin, du werschts schon inne werre. Un hot seiⁿ Geigl rausgnumme un hot aⁿfange geije. Un wie er aⁿfange geije hot, hot halt der Ries aⁿfange tanze messe. Un do hot er mit seiner eiserne Stange all die Beem umgschlage un hot so lang gtanzt, bis er vor Mattigkeit umgfallen isch. Nocht hot der Schäfer em mit seim eigene Deje de Hals abghage un hot em die Zung rausgschnitte un hot die Zung eiⁿgwickelt.
Awwer währenddem sen die Schääf all fortgloffe gwest. No hot ern mit seiner Peife gpiffe, dass se all widder kumme sen. Not isch er haamgfahre mit en.
Der Kenig hot owwe rausgeguckt un hot gsehe, dass er seiⁿ Vieh recht gut bsorgt hot, un not isch er glei selle Owed widder zu em gange un hots em gsaat, dass er recht zfride wär miet em, net dass seiⁿ Schääf all verlöre wäre. No hot der Schäfer widder zugsaat, dass er net tät an den Wald naⁿfahre.
Er isch aber doch naⁿgfahre, un wie er naⁿkummen isch, isch der zwatt Ries kumme un hot gsaat: No du Eerdeworm, was tǔscht du do?
No hot er halt a widder gsaat: Du werscht schon sehe, was ich do tu! Un hot seiⁿ Geije gnumme un der Ries hot tanze messe bis er umgfallen isch. Not hot er en a kaput gmacht un hot em die Zung rausgschnitte.
De dritte Tag isch er widder do naⁿgfahre. Noch isch der ältscht un greescht Ries kumme un hot en gfroogt. Nocht hot er a tanze messe un isch tout gmacht worre.
Der Schäfer hot sich die Spuur in Acht gnumme ghatt, wo die Riese herkumme sen un isch nocht do druf zu un hot seiⁿ Schääf laafe glosst un hot die Hehle gsuucht. Do isch halt so vil Sach drin gwest, so vil Gail, weiß, schwatz, rout, vun alle Sorte, un so vil silwerne Gailsgscherr un so vil Geld. Der Schäfer hot Alles betracht un hot dann die Hehle widder sorgfältig zugmacht, dass Niemand naⁿgkennt hot, un hot Niemand ebbes gsaat devuⁿ. Noch hot er seine Schääf widder gpiffe un isch haamgfahre un hot sei Schääf ghiet lang Zeit un hot gar nix merke glosst.
[70] Der Kenig hot e groußi Tochter ghatt, die isch als a naⁿgange un hot die Schääf bewunnert, dass se so scheeⁿ sen. Die hot sich haamlich e bissel in den Schäfer verliebt. Noch hot se ihrn Vatter gploogt: sie will en Ring ausstecke un wer den Ring raussticht, der soll ihr Gemahl gewwe.
Der Kenig hot eiⁿgwilligt. Do hot er dem Schäfer gsaat, dass er morje dehaambleiwe soll un dass der Ring ausgesteckt werre soll un der wo en raussticht, soll Vitzekenig werre.
Noch hot der Schäfer gsaat, naⁿ des kennt er net, sei Schääf messte Griⁿfuter hewwe, er täät ausfahre. Un er isch nausgfahre bis zu der Hehle un hot sich en schwatze Gaul rausgehollt un scheene Klader dezu, dass en Niemand gekennt hot un isch naⁿgritte un hot gwaart bis se all gritte hewwe un kaner hot de Ring krigt. No hot er gritte un hot de Ring glei gwunne. Awer er hot de Ring falle losse un isch glei widder naus in seiⁿ Hehle un hot seiⁿ Schäferklader aⁿgzoge un hot die Schääf ghiet.
Un Oweds wie er haamkummen isch, hots em die Kenigstochter verzehlt und gsaat, sie woot de Ring morje noch emol ausstecke un wolt sehe, ob er den Ring noch emol falle losse täät: er soot doch aⁿmol dobleiwe.
Awwer der Schäfer isch widder nausgfahre un hot en rote Gaul gnumme un scheeni Muntur dezu un isch naⁿgritte un hot gwaart bis dletscht un hot de Ring widder gwunne un hot en falle glosst un isch fort un hot widder die Schääf ghiet.
Do hot em die Kenigstochter widder Alles verzählt.
Un am annere Tag – do ischs letschte Mool gwest, wo der Ring ausgsteckt war – isch er widder nausgfahre. Noch hot er en weiße Gaul mit eme silwerne Gscherr un silwerne Klader raus un widder naⁿ un dletscht de Ring rausgstoche. Desmol awwer hot er de Ring gebhalte un isch nausgsprengt dem Wald zu. No sen sem nooch. Er isch awwer dort hertiger gwest un hot sich schnell umgzoge un hot seine Schääf gpiffe, so dass se nix rausgbrocht hewwe.
[71] Noch hot aner die toute Riese gfunne un hot dem Kenig die Kepf gbrocht un hot gsaat, er häät die Riese umgbrocht. Do isch e groußi Fraid gwest.
Wie dann der Schäfer haamkummen isch, hot ers gheert, nocht hot er zum Kenig gsaat, er solt emol gucke, ob dann die Riese a Zunge hääte. Nocht wie se dann gsehe hewwe, dass die Riese kaⁿ Zunge ghatt hewwe, no hot der Schäfer gsaat: Iich bins gwest, der die Riese umgbrocht hot, un ich hab a de Ring vun der Kenigstochter. Do hot em der Kenig seiⁿ Tochter zur Fraa gewwe un er isch zum Vitzekenig gmacht worre. In der Hehle hewwe se so vil Geld gfunne, dass der Vitzekenig dreimol reicher gwest isch als der Kenig.