Der Geissenhirt
Sisch emol en Wert gewest, der hot zweⁿ Sehn ghatt. Wie der erscht zwanzig Johr alt gwest isch, no isch er Saldat worre. Do hot er sich gut ufgfihrt. Der Kenig hot e Tochter ghatt, die hot en gern gsehe.
Der Zwatt isch a Saldat worre un hot sich a gut ghalte un isch von Taag zu Taag gestǐje; do hot die Kenigstochter de Erschte fahre glosst, un hot die Age uf ihn gworfe.
Do hot der Ältscht gmacht, dass der Anner zurickkummen isch un isch widder gmaner Saldat worre.
Nocht hot der Jingscht ’s Trinke aⁿgfange un isch leichtsinnig worre un hot halt nix meh tauⁿ wolle.
[76] Nocht hot sich der älter Bruder gschämmt un isch haam graast un hot seim Vatter des verzehlt. Awwer er hot immer gmaant, die Kenigstocher täät en noch meje.
Wie der fort gwest isch, hot sich die Kenigstochter beigmacht un hot em Jingschte Vorhalt gmacht, dass er so lidderig lewe täät un täät so trinke.
Nocht hot er gsaat: Ich bin halt missmutig, weil ich schun so hoch drowwe gwest bin un meiⁿ Bruder hot mi so zurickgschlenkert. Er hot mers schun dehaam beim Vatter eso gmacht.
Nocht hot die Kenigstochter gsaat: Loss mer des Trinke seiⁿ: ich will for des anner sorje.
Nocht hot er sich a gbessert un do hot sem gsaat, dass sen nemme tät zu ihrem Gemahl.
Do hot er verlangt noch vorher emol haamzegehe zu seim Vatter.
Des hot se eiⁿgwilligt; er meegt sich awwer Bedecking mittnemme, dass em unnerwegs nix passire täät.
Sie hot em Kenigsklader mitgewwe un Saldate un gsaat, sie täät noochkumme un täät en abholle.
Er hot durch en grousse Wald gmesst und do sen se naⁿ kumme an e Reiwerhaus.
Die Reiwer sen stärker gwest un hewwe die Saldate gfange un tout gmacht. Ehm hewwe se alte Bettlerklader gewwe un hewwen demit laafe glosst.
Wie er haam kummen isch in seiⁿ Ort neiⁿ, hot en seiⁿ stolzer Bruder schun kumme sehe un hot grufe: Vatter, ewe kummt unser Lidderiger, unser Lump, unser Huddel!
Nocht hot der Vatter a geguckt, un do hewwe sen zesamme durchgehage un hewwen unne neiⁿ in de Stall gsperrt. Sie hewwem des Esse unne reiⁿgtrage, er hot net ruf gdärft, so hewwe se sich geschämmt mietem.
An dem Ort sen viele Gaasse gwest. Jeder Berjer hot an eme annere Taag mit ausfahrn messe. Des isch sou rum gange.
Nocht hot der Vatter gsaat zu seim Suhⁿ: Wen schicke dann mir fort mit de Gaasse?
[77] Wen werre dann mir fortschicke? Unsern Lidderige! Der kann die Gaasse hiete; sunscht isch er jo doch nix nutz.
Nocht hot er Morjens e Stick Brout mittkrigt un hot drausbleiwe messe bis Oweds.
Nocht hewwe se sich unnerredt minanner un hewwe fertiggmacht, dass er die Gaasse alle Tääg hiete keent, dass er dehaam eweg wäär.
So ischs dann gange am annere Taag. Wie etz der Jingscht draus gwest isch un hot seiⁿ Brout gesse, do kummt e alt Mändl un sächt, er soll em a vun seim Brout gewwe. Nocht hot er seiⁿ Brout gtaalt un hot die Hälft dem Mändl gewwe.
De annere Taag isch er widder nausgfahre. Do kummt halt des Mändl widder un hott widder Brout gfoddert. Nocht hot er em widder die Hälft gewwe.
De dritte Taag isch des Mändl noch emool kumme un do hot er seiⁿ Brout zem dritte Mool mit em gtaalt. Do hot des Mändl gsaat: Weil de so gut gwest bischt un hoscht deiⁿ Brout dreimool mit mer gtaalt, will i der e Peifl gewwe, wann domit deine Gaasse peifscht, dass se all zammekumme un do naⁿ gehe, wo du se hewwe witt.
Wie des Mändl fort gwest isch, hot ers geprowiert un do sen die Gaasse all zammegsprunge un do hot er gemacht, dass die Beck vornedraⁿ glaafe sen, ganz grafetätisch, un hewwe Mändlin gmacht, un ewesou die Gaasse hinnedrinⁿ.
Des hot der Ältscht a gsehe un hot zu seim Vatter gsaat: Vatter, guck emol, was der die Tiere ploogt! Den kammer ze gar nix brauche: net emool kann er die Gaasse hiete.
Nocht hot halt der Jingscht seiⁿ Schlä krigt un isch in Stall gsperrt worre. De annere Taag isch er awwer doch widder nausgfahre un hots dort haamzus grad widder esou gmacht. Nocht hot er halt widder seiⁿ Hibb krigt.
Etz isch die Zeit rumgange gwest, wo die Kenigstochter hot kumme wolle. Nocht isch er do naⁿgfahre, wo se hot herkumme messe. Wie er die erschte Reiter gsehe hot, hot er seine Gaasse gpiffe un hot seiⁿ Beck un Gaasse [78] raiheweis an die Seit gstellt, dass die Kenigstochter ufmerksam werre muss.
Wie se kummen isch, hot se druf geguckt un hot en erblickt un hot en gekennt. Sie hot awwer schun gwisst, wies em bei de Reiwer gangen isch, dann die Reiwer hewwe se a aⁿgegriffe; sie hot awwer mehr Bedecking ghatt un hot die Reiwer gzwunge un hot se umbringe glosst. Im Haus owwedrowwe hot se die Kenigsklader gfunne.
Nocht hot sen gfroogt, worum er die Gaaße hiete täät? Nocht hot ers er gsaat, wie er lumpig haamkumme wäär, wäärs em sou gange.
Do hot se gsaat, er soll etz nor do bleiwe, bis er Oweds haamfahre täät.
Sie isch dann hiⁿgzoge, un wie der ältscht Bruder sie hot kumme sehe un die Saldate, do hot er zu seim Vatter gsaat: Etz kummt meiⁿ Braut! Un do hewwe se die Kenigstochter scheeⁿ empfange un hewwe se in die Stub gfihrt.
Nocht, Oweds, wie der Jingscht haamgfahre isch, hot er seiⁿ Gaasse so laafe glosst un des hot halt e Gedappel gewwe, dass sies vum Fenschter aus gsehe hot. Seiⁿ Vatter un seiⁿ Bruder hewwen awwer widder ghage un hewwe net gduld, dass er d’ Trappe nuf isch. Sie hewwe sich iwwern gschämmt.
Nocht hot sie gfroogt, was des fir aner wäär! A des wäär ihr Lidderiger, der wäär zu nix ze brauche.
Do hot se hewwe wolle, dass er a reiⁿ soll an de Tisch; sie hewwe awwer gsaat, er wäär zu gar nix ze brauche.
Wies etz Nacht worren isch un die Kenigstochter ins Bett gangen isch, noch hot der Vatter gsaat, sie meeste doch wacht stehe vor ihrer Tier, er täät eweil nufgeh un täät wache; nocht keent der Lidderig a eweil nufgeh un[WS 1] keent wache.
Nocht isch der Vatter eweil drowwe gbliwwe un dann isch der Jingscht kumme un hot gwacht. Er hot awwer an die Tier gklopft un do hot em die Kenigstochter ufgmacht.
Nocht isch der stolz ältscht Suhⁿ nuf un hot geguckt, ob er a recht wacht, do hot er gmerkt, dass er drinn isch in der Stub. Nocht hot er als neiⁿ gebebbert: Gěscht raus! [79] Gěscht raus! Er isch awwer net rausgange un morjens hot er sich keniglich aⁿgzoge un nocht sin se minanner runner un er hot sich seim Vatter vorgstellt un hots em gsaat, wie seiⁿ Bruder en verleimdt häät. Seim Vatter wollt ersch verzeihe, awwer seim Bruder net. Druff hot er seim Vatter die Hand gewwe un sie sen fort in seiⁿ Schloss un er isch Vitzekenig worre.
Anmerkungen (Wikisource)
- ↑ Vorlage: nn