Froben Christoph von Zimmern: Zimmerische Chronik. Band IV. Herausgegeben von Karl August Barack. | |
|
Ee man zorn halben essen saß[1],
Kam ainer, dem sollichs befolhen was,
Der lase zu tisch manch lieplich wort;
Wie die manch herz bezwing und trieb,
Das es[2] ir müßt gehorsam sein,
Und wie von lieb keme etwan pein.
Er las, biß das man gessen hett.
Der apt der winkt im an der stett
Und sprach: »Tu autem, domine!«
Ain weiße zwehel man umbherstreckt,
Ein guldin beckin und handtfas fein.
Der apt von erste wasser nam hin,
Alle, die da warend naß.
Zu hand trankend das gratias.
Mir giengen da schnell uf der fart
Als ob es wer von wunsch gemacht.
Darin trib man der freuden vil,
Der ich nit aller nennen will,
Und wen des tanzes da vertroß,
Der lag dem ander in die schoß,
Und doch, mit eren, als ich sag.
Da wart ich, wie es werden wolt.
Freulich gieng es schon zuo, als vor;
Zusamen satzt sich par und par,
Iederman redt[3] von aubenteur.
Das leben deuch mich gar geheur;
Wann was ain ieder da begert,
Der was gesessen nach bei mir,
Das er mir sagte offenbar,
Ob es also wer durchs jar.
Froben Christoph von Zimmern: Zimmerische Chronik. Band IV. Herausgegeben von Karl August Barack. Akademische Verlagsbuchhandlung von J. C. B. Mohr, Freiburg, Tübingen 1882, Seite 243. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Zimmerische_Chronik_4_243.jpg&oldid=- (Version vom 12.4.2018)