|
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 4 |
|
|
1352. August 30. Die Aebtissin Adelheid III von Gernrode und das dortige Capitel verkaufen an Heinrich Raven, Pfarrer zu S. Egidien in Quedlinburg, den jährlichen Zins von elftehalb Hufen Landes zu Osmarsleben.
In nomine Domini amen. Nos Adelheydis Dei gratia abbatissa, Luckardis prepo- sita, Agnes decana totumque capitulum ecclesie Gherenrodensis noticie declaramus sin- gulorum, in quorum cognitionem presens scriptum pervenerit, quod unanimi consensu et scitu omnium nostrum discreto viro domino Henrico Raven, plebano sancti Egidii in Quedelingburch, census infra scriptos de decem mansis et dimidio sitis in campis ville Asmersleve, quorum quilibet solvit annuatim j fertonem usualem et dimidius mansus j fertonem, cum viij solidis denariorum Quedlinburgensium in festo sancti Mauricii sub vara exsolvendos, et quorum proprietas ad nostram pertinere ecclesiam dinoscitur, iusto precio interveniente cum omni iure et proprietate pro viginti o'cto marcis usualibus, v lotones minus, vendidimus in perpetuum possidendos, quos idem Henricus nostro iussu et nomine ydoneis viris canonicis et dominis Kalendarum in Castro Quedlinburch, quibus dicti census ex causa necessaria ecclesie nostre per plures annos fuerant obligati, in- tegre et plenarie persolvit, mittentes eum pleno iure in naturalem, civilem et corpo- ralem possessionem dictorum censuum legitime per presentes. Jam vero dictus dominus Henricus, bono zelo et animo sincere karitatis ductus, simpliciter et pure propter Deum prefatos census cum omni iure et proprietate capitulo nostre ecclesie donando assignavit perpetue possidendos, ut sui memoria et progenitorum suorum ab ipso capitulo singulis annis et iugiter cum vigilüs, missis et aliis orationibus sollempniter duabus vicibus per- agatur, ea tarnen condicione adhibita et expressa, quod predictus dominus Henricus Raven, quoad vixerit, percipere debet et possidebit census prefatos quolibet impedimento quiescente. Cum vero rebus exceptus fuerit humanis, honorabiles domine preposita et decana nostre ecclesie, que pro tempore fuerint, sepedictos census extorquere debeant singulis annis et dispensare ad memorias prenarratas unicuiqe persone, sicut videbitur expedire. Et nos Adelheydis abbatissa prius dicta census prelibatos cum proprietate de decem mansis et dimidio cum viij solidis denariorum, que ad nostram ecclesiam per- tinet, ut premissum est, similiter propter Deum et preces domini Henrici memorati capitulo nostre ecclesie donavimus et donamus in nomine Domini per presentes et a nostra abbatia transferimus pleno iure in nostrum capitulum in perpetuum possidendos, conservato nobis et ecclesie nostre iure lithonico, quod dicitur bûleve, renunctiantes omni actioni, exceptioni ac iuris beneficio canonici et civilis, quibus predicta donacio possit in posterum viciari, infirmari, retardari, impugnari vel quomodolibet recindi. Sed huic adiectum est in favorem nostrum, si voluntas reemendi prefatorum censuum nobis adepta fuerit, data tanta qu anti täte pecuhie, quanta vendendo constiterit accepta, liberam habebimus facultatem, et tune talis pecunia, si ita eveniret, ulterius in alios redditus ad utilitatem capituli totaliter debet converti, ne memorie pretaxate in aliquo defraudentur. In evidenciam omnium premissorum sigilla nostra presentibus sunt appensa. Datum anno Domini m°ccc0.lij°, in die beatorum martirum Felicis et Adaucti.
Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit den an Pergamentbândem anhängenden Siegeln der Aebtissin (Taf. VI. 1) und des Capitels (II. Taf. VII. 2).
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 4. Dessau: Emil Barth, 1879, Seite 36. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_4_036.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
