principum scripsimus, quorum nuntios et litteras habuimus, qui etiani domino nostro fidelitatem fecerunt et hominium, quorum nomina sunt hec: patriarcha Aquilegiensis, archiepiscopus Bremensis; Verdensis, Halverstadensis, Merseburgensis episcopi, Nuwen-burgensis, Monasteriensis, Osnaburgensis, Babeburgensis episcopi, Pataviensis, Curiensis, Tridentinus episcopi, Metensis, Tullensis, Yerdunensis, Leodiensis episcopi; comes pala-tinus Burgundie, dux Caringie, dux Karinthie, dux de Bites1, marchio de Lannesperc, marchio de Voheberc, comes palatinus de Tuing2, comes palatinus de Witelinesbach, et alii quam plures comites et nobiles, quorum'hie nomina reticemus. Datum Spire, v Kai. Iunii.
1199. (Januar—September). Der Propst Ulrich des Klosters U. L. Frauen zu Magdeburg über die Parochialrechte der Kirchen, zu Helmerikesdorf und Volcmarsdorf unter Erwähnung der Fehden zwischen Markgraf Albrecht und Heinrich dem Löwen.
In nomine sanete et individue trinitatis ego Olricus Dei gracia prepositus beate Marie in Magdeburg. Ut id, quod a nobis rationabiliter ß\ ex decursu temporis obli-vionis nebula non obscuretur, necessarium duximus, illud scripto commendare et ad posterita-tis memoriam evidenter transmittere. In quadam villa ecclesie nostre, que Volcmarstorp vocatur, parrochialis ecclesia sita est, cui adiacet alia villa, que Helmerekestorp dicitur, cuius fundus pertinet ecclesie beati Laurentii in Scenynghe, sed ipsa parrochiali iure pre-dicte tenetur ecclesie. Temporibus igitur marchionis Alberti et ducis Heinrici, cumcon-tinua bellorum clade et cottidianis inimicorum insultibus patria vexaretur, utile visum est fratribus in Scenynghe, ut in predieta villa pro necessitate pauperum capella construere-tur atque, ut id fieri liceret, multa precum instantia a beate memorie Lodewico, qui tunc temporis preposituram ecclesie nostre administrabat, obtinuerunt, non tarnen eo modo, ut ibi parrochiam instituerent sed ut rustici necessitatis tempore dumtaxat ad cymiterium confugium haberent, quod ex eo liquido datur intelligi, quod ipsa capella nulla prorsus annuorum redituum pensione, vel in mansis vel in areis, dotata est. — — —
Actum anno dominice incarnationis moc°xc°ix0, indictione ii*, epaeta xxiia, coneur-rente iiii0.
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 540. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_540.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)