(1199). Mai 28. Speier. Herzog {Bernhard) von Sachsen berichtet mit anderen deutschen Fürsten dem Papste Innocenz III über die Wahl Philipps von Schwaben zum deutschen König.
Reverendo in Christo patri et domino Innocentio sanete Romane ecclesie, summo pontifici, Germaniarum principes et magnates, in Christo filii Magdeburgensis archiepis-copus, Trevirensis archiepiscopus, Bisuntine sedis archiepiscopus, Ratisponensis episcopus, Frisingenais episcopus, Augustensis episcopus, Constantiensis episcopus, Eistedensis episcopus, Wormatiensis episcopus, Spirensis episcopus, Brixiensis electus, Hildesemensis episcopus iraperialis aule cancellarius, abbas Fuldensis, abbas Hersveldensis, abbas de Tegerse, abbas Elwacensis, item rex Bohemie, dux Saxonie, dux Bavarie, dux Austrie, dux'Meranie, dux Lotharingie, marchio Missenensis, marchio Brandeburgensis, marchio Moravie, marchio de Rumesperc aliique totius Alemannie nobiles debitum et paratum cum omni devotione et obsequio famulatum. Apostolice beatitudinis eminentia, que piis k supplicantium desideriis et affectibus gratam semper consuevit impertiri benevolentiam et assensum, firmam universitati nostre certitudinem administrat, quod in iis, que a saneti-tate vestra iustissime postulamus, benignitatem apostolicam debeamus et in exaudieado presentire facilem et in exequendo, quod petimus, fruetuosam. Quocirca magnitudini vestre duximus declarandum, quod mortuo inclito domino nostro Henrico Romanorum imperatore augusto, collecta multitudine prineipum, ubi nobilium et ministerialium im-perii numerus aderat copiosus, illustrem dominum nostrum Philippum in imperatorem Romani solii rite et solemniter elegimus, quo nee ingenuitate sublimiorem nee honorum luce magis conspieuum neque ad scepjtra et regimina sacri imperii gubernacula nee ad ecclesiam Dei, sicut dignum est et expedit, defensandam potiorem potuimus in venire. Verum quoniam propter paueos principes iustitie resistentes ad negotia imperii utiliter pertraetanda ad hec usque tempora non convenimus, nunc deliberatione habita cum pre-. dicto domino nostro rege Philippo apud Nurenberc solemnem curiam celeberavimus una-nimiter ita domino nostro, disponente Altissimo, contra turbatores suos adiutorium presti-turi, quod nullus in imperio et in terris, quas Serenissimus frater suus habuit, ipsius audebit dominium recusare. Quocirca dignitatis apostolice clementiam omni studio et attentione rogamus, ut precum nostrarum interventu, qui Romane ecclesie statum Optimum semper dileximus, ad iura imperii man um cum iniuria nullatenus extendatis diligentius atten-dentes, quod non sustinemus ius ecclesie ab aliquo diminui aut infringi. Igitur favorem vestrum et benevolentiam excellentissimo domino nostro fruetuosius impendatis et eius honores ac commoda ita, ubi potestis, erigere dignemini cum effectu, ut iustitie non do-minetur iniquitas sed subdatur semper falsitas veritati. Monemus insuper et precamur, ut dilecto amico nostro devoto et fideli domini nostri regis Philippi Marcualdo mar-chioni Anchonensi, duci Ravennensi, procuratori regni Sicilie, imperialis aule senes-calco, in negotiis domini nostri apostolicam prestetis benevolentiam et favorem nee re-sistentibus ei prebeatis adiutoria, sicut de vestra confidimus sanetitate, certissime scien-tes, quod Omnibus viribus, quibus possumus, Romam in brevi cum ipso domino nostro Divinitate propitia veniemus pro imperatorie coronationis dignitate ipsi sublimiter obti-nenda. Hec omnia vobis tarn ex nostra, qui presentes existimus, quam ex parte aliorum
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 589. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_539.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
