1185. {Januar—September). Erzbischof Wichmann von Magdeburg bestätigt die Gründung von zweien Vicarien für seine Kirche von Seiten des Magdeburger Canonicus Heinrich.
In nomine sanete et individue trinitatis Wigmannus Dei gratia sanete Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus. ,Cum quibusqüam nostris* fidelibus ad obtinenda iusta sua desideria grato favore coueurrat nostre benignitatis assensus, iustum nimirum reputa-mus, ut et in bis, in quibus circa Deum nobis eorum devotio constat, nostra eos nichi-lominus affectio benigne et favorabiliter attollat et id, quod ab eis perennis vite intuitu agitur, de nostra benivolentia et auetoritate roboretur. Eapropter notum faeimus univer-sis tarn futuris quam presentibus, quod dilectus fidelis noster Heiuricus, Magdeburgensis ecclesie canonicus et magister scolarum, duas vicarias in eadem ecclesia de proprio ar-gento suo ordinatas instituit, quas duobus sacerdotibus locandas, qui ad duo altaria sanetorum apostolorum et saneti Martini a dextris et a sinistris cliori sita p?rpetuo cantent et choro deserviant, in remissione peccatorum suorum provida devotione dispo-suit. Enimvero ius et hereditatem xii mansorum in Rodense, quam Flamingi erve vo-cant, cum totidem areis proprio argento comparavit et consentiente Rockero maiore preposito et universo conventu prepositure maiori contradidit, neenon et ieodum mansi unius, quod quidam a preposito tenebat, redimens prepositure nichilominus dimisit sub ea rationis determinatione, quod quicumque preposituram maiorem habeat, pre-dictis vicariis v talenta et viii0 nummos annuatim persolvat, quorum duo in festo saneti Mauricii, quando canonicis nummi vestium distribui solent, prepositus sub eo districtionis respectu, quo canonicis dantur, et eis administret, de reliquo vero utri-que eorundem vicariorum iiiior singulis dominicis diebus et in qualibet quinta feria persolvat. Sane iuris maioris prepositi erit, prescriptas vicarias sine alieuius elec-tione locare et recedente vel decedente utrolibet vicariorum alium loco defuneti vel sponte recedentis infra iiiior ebdomadas substituere, qui si tempore distribuendorum de-nariorum ad vestes recesserit vel decesserit, prepositus successori ipsius talentum ad vestes assignatum dabit, sed et defuneto Stipendium xxxta diebus post mortem durabit. Huic quoque dispositioni adiunetum est, quod. si recedente vel decedente utrolibet vicariorum prepositus presens non fuerit, decanus vicariam ipsam clerico alicui, qui in ea deserviat usque ad reditum prepositi, committat, qui rediens infra iiiior ebdomadas ipsam locet: quod, si ipsam tempore constituto seeundo tertiove a decano commonitus locare neglexerit, decanus eam locandi cum consilio et voluntate universalis capituli vel sanioris partis auetoritatem habeat: quod, si prepositura vaeaverit, quicumque aliis fra-tribus prebendas administrat, sepedictis vicariis stipendia sua provideat. Hanc itaque piam et laudabilem fidelis nostri Heinrici devotionem et devotam dispositionem favora-bili assensu nostro prosecuti sumus eamque firmam et inconvulsam fore cupientes nostra nichilominus auetoritate roboramus et, ne quis eam infringat vel retractet, auetoritate Dei et beatorum apostolorum Petri et Pauli et nostra sub anathemate prohibemus ad-hibitis idoneis testibus, quorum nomina sunt hec: Rockerus maior prepositus, Albertus archidiaconus, Gero vicedominus, Theodericus Kuenburgensis prepositus custos maions ecclesie, Sifridus, Conradus, Olricus, Conradus, Ludolfus prepositus saneti Wiberti in
60»
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 471. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_471.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
